In Nijmegen kunnen initiatieven worden ingediend voor mooie ideeën voor de wijk. Zo is er het plan om een TukTuk dienst te gaan realiseren voor (oudere) wijkbewoners. Een plan wat zeker ondersteuning verdient! Als je klikt op de bovenstaande link kun je daar een hartje achterlaten. Hoe meer hartjes hoe meer kans voor het project!
Doe je mee? Ook door deze vraag te delen?
Wil je dit artikel alsjeblief delen? Dank daarvoor!En leuk natuurlijk als je me wil volgen! De mensen die er vanmorgen niet bij waren hebben de wijze lessen van de wind gemist.
De anderen hebben genoten en een hoop geleerd rondom balans, ontspanning, omgaan met kracht, beweging en waren onder de indruk van onder luid gekraak afbreken van dikke takken, halve en hele bomen. Kortom het was heftig in Heumensoord!
We beginnen om 09:15 met het uitzoeken van windkracht meet en ervaar instrumenten die ik van te voren op een hoop heb neergelegd. Het beste instrument bleek een niet al te zware tak met bladeren of dennenaalden er nog aan. Dat geeft genoeg weerstand om de wind te kunnen voelen en bovendien ook waar die vandaan komt. We houden de tak rechtop voor ons en lopen als een soort wind-wichelaar zo snel mogelijk naar de open plek. Overigens na gezamenlijk besloten te hebben om toch maar Heumensoord in te trekken, ondanks de duidelijke risico’s die daar nu aan kleven!
We krijgen in de gaten dat door de vorm van de tak en zijn gebladerte deze om zijn lengte as draaiend van de wind afdraaide. Maar die wind draaide ook! En niet zo’n beetje! Zeker als er een stormvlaag kwam van pak ‘m beet 80 tot (als uitschieters) meer dan 100km per uur. Daar zijn we in de kuil mee aan de gang gegaan. Mij bleek al gauw dat je dat het ontspannendst kunt doen door de wind van achter of juist van voren te laten komen. Met die tak dus rechtop voor je vasthoudend. Of eigenlijk niet eens vasthoudend, maar klemmend tussen een onder en een boven hand. Zodat ie vanzelf kan draaien met de wind mee. En als je het goed deed, draaide je daar zelf achteraan. Alsof de wind je draait zonder dat jijzelf daar iets aan hoeft te doen (behalve op het juiste moment de juiste stapjes te nemen of liever: te laten gebeuren). De wind leidt, de tak volgt en stuurt jouw lichaam aan. Moeilijk om uit te leggen, je had het beter mee kunnen ervaren!
Vervolgens zetten we een 4 meter lange en zware tak rechtop in een gat en gaan proberen hem in balans te krijgen. En dat in vaak gierende windvlagen! Prachtige T’ai Chi oefening in het “luisteren naar kracht”. Een belangrijk aspect van het beoefenen van T’ai Chi. En mooi dat we tijdens een zeldzaam moment van windstilte exact de balans blijken te hebben met zijn drieën: We kunnen de tak helemaal loslaten en rechtop blijft hij staan!
En wat dacht je van: ontspannen blijven en je niet van je voeten laten blazen balancerend op een touw of op een wiebel boomstammetje….
Ondertussen zien we bomen breken, dikke takken sneuvelen en zelfs wervels van blad en zand. Het zand in de ogen was soms wat minder. Hoewel het plezier, het genieten en het leren absoluut de overhand had!
Konklusie:
Op een dag als dit móet je gewoon in Heumensoord zijn als je in één klap een hoop wil leren rond T’ai Chi!
Overigens zijn we om 10:40 het bos min of meer uitgevlucht, omdat er toch wel érg veel takken afbraken en hele bomen omgingen. Langs de berkengroep tussen de 2 eerste open plekken hebben we de vlagen afgewacht en zijn er vervolgens rennend langs gelopen. (berken begeven het nogal gauw). Ons zeer bewust dat de prachtige les van de wind niet een te grote prijs ging vragen!
Als je nieuwsgierig geworden bent: kom het mee ervaren en wees welkom iedere donderdag om 09:15 bij de kruising Scheidingsweg/Heijendaalseweg!
Wil je dit artikel alsjeblief delen? Dank daarvoor!En leuk natuurlijk als je me wil volgen!