IK BEN BANG

Ik ben bang voor het gevaar van de gekte van “onze” leiders: hoe bestaat het te zeggen dat degene die de trekker overhaalt (een soldaat van ERDOGAN) onschuldig is en de vermoorden (2 soldaten van PUTIN) schuldig zijn.

Natuurlijk. In het Noord Atlantische Verdrag, gedragen door de NAVO staat dat als een vriendje aangevallen wordt dat je dan dat vriendje onvoorwaardelijk te hulp schiedt. Maar laten we wel wezen: Turkije schoot. En werd dus niet aangevallen. Ik vind dat we moeten zeggen: foei, Erdogan! Voor straf de Bosporus over, en uit de NAVO. Het Turkije aan deze kant van de Bosporus geven we aan Griekenland, om maar wat te noemen. Dat lijkt een simplistiche gedachte. Maar waar het op dit moment over zou moeten gaan is een evaluatie van verdragen die de wereld verdeeld hebben zoals die nu verdeeld is. En waar dat toe heeft geleid en leidt is absoluut aan herziening toe. Grenzen trek je niet door volken heen (zie http://new.taichinijmegen.nl/grenzen-vluchtelingen-dictaturen/. En daarna geef je die onnatuurlijke “landen” helemaal al geen wapens om onderlinge strijd tussen “landgenoten” te faciliteren.

Natuurlijk. Olie. Dat eeuwige superbelang. Zou het echt zo zijn dat ERDOGAN olie betrekt van DAESJ? Voor een prikkie? Ik geloof het!

En daar ben ik bang voor: dat onze leiders zo gek zijn om Erdogan’s Turkije te steunen in haar strijd tegen Rusland om uiteindelijk IS of ISIS of liever DAESJ (want IS hoort dat zelf liever niet omdat DAESJ verkeerd uitgesproken niet zo gunstig is voor hen) te gebruiken om Koerden in Turkije dwars te zitten.

Ik ben echt veeel banger voor de dwalingen van onze “eigen” leiders dan van Daesj.

Ik heb er eigenlijk geen vertrouwen meer in, maar ik wens “onze” leiders grote WIJSHEID toe.