T’ai Chi als therapeut voor een goede houding

T’ai Chi gaat wat mij betreft vooral over het zoeken naar en bewust worden van een goede houding. Sta of zit je verkeerd, en doe je dat regelmatig, dan komen de problemen vanzelf om het hoekje kijken. Pijn in je onderrug, schouders, nek, knieën, voeten. Om de meest belangrijke te noemen. Afgezien daarvan ziet het er niet uit. Wat wil je liever: doorgezakt futloos of rechtop fier door het leven gaan?

Laten we eens samen op zoek gaan. Kom je even staan? (Oefen je houding met je lijf, niet met je hoofd!)

Sta je? Okee, mocht je je knieën op slot of precies recht hebben, buig ze dan een beetje. Als je nu met je knieën lichtjes gebogen staat (of diep als je dat leuk vindt en als voordeel voel je het verschil dan beter), dan zit er dus een knik in je knieën. En bijgevolg ook in je enkels. Realiseer je dat. Maar er is nog een derde knik. Voel even mee: je hebt daarbij twee keuzes: hangen in je rug of zitten in je liezen. Ik weet wel wat ik zou kiezen! Hang je in je rug, dan heb je een uitgezakte houding. Geen structuur, valse ontspanning en energieloos. Maar zet je de derde knik in je liezen, dan kun je je rug ontspannen en wordt je houding rechtop en actief! Het eerste mondt uit in passieve spanning en het tweede in actieve ontspanning. Doe je voordeel!

Een onderdeel van een goede houding is dus structuur. De verhouding van de verschillende lichaamsonderdelen ten opzichte van elkaar. Een lekkere foute is: zogenaamd ontspannen hangen in je heup. Alle gewicht rust in één been en de tegenoverliggende heup zakt lekker uit. Bijgevolg staat je bekken scheef onder je rug. Voelt goed, maar is flink fout futloos! Wil je een versterkende structuur, zorg er dan voor dat je bekken horizontaal is. Zelfs al ga je op één been staan. Je rug is dan recht op je bekken. Samen met de knik in je liezen krijg je dan een soort “zit” stand. En als je dan ook nog je rug ietsje strekt richting je kruintje, dan heb je de ideale houding te pakken met bijbehorende structuur. Door dat ietsje strekken van je rug gebeurt er nog iets: de ruimte tussen je wervels wordt groter en dat heeft ook zo zijn  voordelen.

Er zijn nog veel meer belangrijke structuren voor allerlei verschillende houdingen. Bijvoorbeeld als je één been naar voren zet. Handig als je moet duwen bijvoorbeeld. De structuur die daar bij hoort is: waar je voorste voet heen wijst, wijst ook die knie (knie boven teen noemen we dat) en je navel en je neus heen. Heel je structuur is opgebouwd in de richting van je actie. En je achterste been ondersteunt dat op een bepaalde manier (gaat even te ver om in dit korte stukje uit de doeken te doen).

Mocht je nieuwsgierig geworden zijn, kom dan in Heumensoord eens samen met mij het een en ander uitproberen. Het is gratis, maar levert veel op!

Waar: Heumensoord, kruising Heijendaalseweg/Scheidingsweg

Wanneer: iedere donderdag van 09:15 tot 10:15

 

(Hou voor wijzigingen in de gaten: www.taichinijmegen.nl of www.mijnnijmegenzuid.nl)

Verhalen van Vroeger

Het jargon van de ouwe blow sien (zo hoorde je dat te schrijven) bestond onder andere uit de uitdrukking: “Ik ben zo stoned (dat mocht dan weer wel op zijn engels) als een garnaal”. Als een garnaal? Hoe kon je nou weten of een garnaal stoned kon zijn en wat dat dan inhield? Maar die vraag is overbodig, want de zin werd alleen uitgesproken door de stonede zelf. En die wist precies wat dat stonede inhield. Of dat nou totale lethargie was danwel lach kicks, danwel de alles overstelpende behoefte om veel te eten, de beruchte vreet kick, maar ook plots verbindinkjes kunnen leggen tussen verschillende afdelingen in je brein en daar dan honderd uit over praten. Maar vooral veel fantaseren. Dus ook over een garnaal die over de grond rolt van het lachen….

Uit die tijd zijn een paar verhalen de moeite waard om hier een plaats te krijgen.

Politie Lent. In 1971 woon ik in Hotel Lent aan de Waal. Daar gaat de bel. Die overigens verder nooit ging. Schrik 1. Is het politie. Schrik 2. Met de vraag of we toevallig hasj in huis hebben. Schrik 3. Ik stamel maar wat, maar dan komt de vreemdste vraag die ik ooit van een politieagent heb gehoord. “Of ze een stukje hasj mogen lenen voor een voorlichtings avond op het bureau.” Alle schrik weg en natuurlijk heb ik een stukje voor ze. Dat ik later nog netjes terug krijg ook! 1971…..Wat een tijd!

Politie Spanje. 19 pak ‘m beet 78. Lift gegeven aan 2 duitsers. van Cadaques naar Rosas. Voor ze daar uitstappen (waar ik niet mag parkeren) nog een dikke vette joint aan het delen. Komt de carabinieri, die met de driehoekige pet. Ik doe onmiddelijk het raampje open en spreek ze (ik kan Spaans) als eerste toe. Dat ik weet dat ik daar niet mag staan, maar de heren hier stappen zodadelijk uit en dan ben ik meteen weg. Is dat goed? Wordt waarempel goed gevonden. En ze lopen door. De duitsers komen weer tot leven en prevelen: “Du bist Kuhl Mann!”. Daar snap ik niks van, tot ik tot de ontdekking kom dat ik met een mega joint in mijn handen de agenten heb toegesproken…..

Politie Rosmalen. In 1982 woon ik in Nuland ergens achteraf. En natuurlijk hadden we een wiet tuintje. Toen we eens in het stikkedonker thuis kwamen mistte ik iets. Lamp gehaald en ja hoor: alle planten weg. En ook de reeds geoogste en te drogen hangende toppen. Dag erna bel ik de politie of ze daar iets van weten. Dat wisten ze. Of ze even langs konden komen. Dat kon. Helaas moet ik verklaren dat ik afstand doe van mijn trots, anders wordt ik vervolgd. Het kost mij moeite, maar mijn vriendinnetje van toen vraagt me eens een keer verstandig en niet principieel te zijn. Beetje wraak heb ik wel kunnen nemen. Ongewild overigens. De vrouwelijke agent ziet een tjielm en wil graag weten wat dat is. Of ze hem even mag vast houden. Ze wil eraan ruiken en ik roep “pas op”. Waarop ze verschrikt vraagt of dat kwaad kan. “Niet zo heel erg, maar hij zit onder het stof….